piątek, 22 listopada 2019

DER, DIE, DAS



Der, die, das czyli rodzajniki. Co to są w ogóle rodzajniki i po co one są?

Rodzajniki w języku niemieckim określają rodzaj rzeczownika.
W języku polskim nie ma rodzajników, bo rzeczowniki ich po prostu nie potrzebują.
Końcówki rzeczowników wskazują nam, jakiego one są rodzaju.
W języku niemieckim jest trochę inaczej. Przede wszystkim prościej. 
Polskie rzeczowniki odmieniają się przez przypadki, których jest po pierwsze więcej, niż w języku niemieckim, a po drugie w każdym przypadku otrzymują inne końcówki.

Rodzajniki niemieckie ułatwiają nam to zadanie o tyle, że rzeczowniki nie zmieniają końcówek, ale to właśnie rodzajnik wskazuje nam przypadek, liczbę no i przede wszystkim rodzaj.
Przyjrzyjmy się poniższemu zdaniu.
Po polsku powiemy: To jest książka. Następnie możemy ten rzeczownik odmienić. Czytam książkę. Opowiadam o książce.
Po niemiecku jest dużo prościej: Das ist ein Buch. Ich lese ein Buch. Ich erzähle über ein Buch.Jak widzimy słowo książka – Buch wygląda w każdym zdaniu tak samo.

Jak stosować rodzajniki?
Rodzajniki niemieckie niestety nie zawsze pokrywają się z rodzajem w języku polskim.
Mówiąc na przykład o książce, wiemy, że jest to TA książka, czyli jest rodzaju żeńskiego.
Po niemiecku jest DAS Buch i jest to rodzaj nijaki.
Znajomość rodzajników i ich odpowiednie zastosowanie jest bardzo ważne, ponieważ używając właściwego rodzajnika wskazujemy na rodzaj rzeczownika. Nie możemy powiedzieć po niemiecku
DIE Buch, tak jak po polsku TA książka, bo rzeczowniki niemieckie mają inne swoje własne rodzaje.
To tak jakby jakiś obcokrajowiec w Polsce powiedział: TO książko zamiast TA książka, TEN herbat zamiast TA herbata itd. Możemy się domyślać, o co mu chodzi, ale będziemy dziwnie się na niego patrzeć no i taka wypowiedź nie brzmi ani ładnie, ani tym bardziej nie świadczy o jego wiedzy
z języka.

Jak ogarnąć rodzajniki?
Przede wszystkim ucząc się nowych słów przyswajajmy je sobie od razu z rodzajnikami. W słowniku zawsze przy rzeczowniku stoi rodzajnik.
No dobrze, można się nauczyć dwudziestu, trzydziestu czy nawet stu słów na dzień, ale ile można się uczyć i jak to wszystko zapamiętać!? Nowe słowa i do tego każde z nich jest innego rodzaju, różniącego się od polskiego.
Bardzo łatwym sposobem będzie przyswojenie sobie kilku zasad, kiedy stosujemy DER, kiedy DIE,
a kiedy DAS.

Oto zasady, po czym poznać rodzaj rzeczownika.

Zacznijmy od rodzajnika DER (rodzaj męski):

1. Rodzajnik DER mają: dni tygodnia, miesiące i pory roku.
  der Montag, der April, der Sommer.
2. Przedstawiciele rodzaju męskiego: der Mann, der Freund,
 der Bruder
.
3. Nazwy samochodów: der Opel, der Volkswagen.
4. Nazwy jezior: der Bodensee, der Gardasee.
5. Zjawiska atmosferyczne: der Regen, der Schnee, der Wind.

Przejdźmy teraz do rodzaju żeńskiego DIE:

1. Przedstawicielki rodzaju żeńskiego: die Frau, die Schwester,
die Oma
. UWAGA! Tutaj mamy wyjątek: DAS Mädchen.
2. Nazwy drzew:
die Fichte, die Birke, die Linde, die Tanne,
 die Eiche
. UWAGA! Tutaj też są wyjątki: DER Ahorn,

 DER Kastanienbaum.
3. Nazwy rzek:
die Oder, die Donau, die Elbe, die Weichsel. UWAGA! DER Rhein, DER Nil, DER Main.
4. Nazwy samolotów i statków:
die Boeing, die Titanic.


I pozostał nam rodzajnik DAS:

1. Rzeczowniki określające osobniki młode: das Kind, das Küken,
 das Kalb
.
2. Nazwy większości krajów: das Deutschland, das Polen,
 das Italien, das Frankreich, das Russland, 
das England. UWAGA! DIE Schweiz, DIE Mongolei, DIE Türkei.
3. Nazwy miast:
das Bonn, das München, das Krakau,
 das London
. UWAGA! DER Haag.
4. Nazwy metali:
das Eisen, das Gold, das Silber. UWAGA! DER Stahl, DIE Bronze.

Gdy zapamiętamy powyższe zasady, nie będziemy musieli szukać odpowiedniego rodzajnika, lecz z łatwością określimy go według powyższych kategorii.


Kolejnym kluczem do rozpoznania rodzajników są końcówki rzeczowników:

Rodzajnik DER:

1. Końcówka –ICH: der Teppich, der Meerrettich.
2. Końcówka –IG:
der Honig, der König, der Käfig.
3. Ko
ńcówka –ING: der Schmetterling, der Zwilling, der Hering.
4. Końcówka –ISMUS: der Mechanismus, der Sozialismus.
5. Końcówka –OG: der Dialog, der Monolog, der Katalog.
6. Końcówka –EN: der Garten, der Laden, der Magen.



Rodzajnik DIE:


1. Końcówka –UNG: die Wohnung, die Heizung, die Stimmung.
2. Końcówka –HEIT:
die Freiheit, die Gesundheit, die Wahrheit.
3. Końcówka –KEIT:
die Möglichkeit, die Fähigkeit.
4. Końcówka –SCHAFT:
die Freundschaft, die Leidenschaft.
5. Końcówka –TÄT
: die Universität, die Mentalität.


Rodzajnik DAS:


1. Końcówka –CHEN: das Mädchen, das Kaninchen.
2. Końcówka –LEIN:
das Fräulein, das Schatzilein, das Spieglein.
3. Końcówka –UM:
das Datum, das Studium, das Praktikum.
4. Końcówka –MENT:
das Medikament, das Dokument.
5. Końcówka –O:
das Radio, das Konto, das Foto.




środa, 16 października 2019

wtorek, 15 października 2019

Odmiana zaimków osobowych przez przypadki

Zaimki osobowe w języku niemieckim tak jak i w języku polskim odmieniają się przez przypadki, z tą różnicą jednak, że w języku polskim jest siedem przypadków, a w niemieckim tylko cztery.
Odmiana zaimków osobowych jest ważna, by móc poprawnie tworzyć zdania.
Wiemy, że na przykład druga osoba liczby pojedynczej to ''du''.
I tak wygląda ona w pierwszym przypadku (Nominativ, który odpowiada na pytanie: wer? was? - kto? co?), np. Du hilfst mir (Pomagasz mi). Zaimek osobowy du się nie zmienia, bo występuje w pierwszym przypadku, gdzie jest pytanie: kto? co?

Ale gdybyśmy chcieli powiedzieć: Ja pomagam tobie, musimy wówczas zamienić du na tobie i tym samym użyć odpowiedniego przypadku (Dativ), który odpowiada na pytanie: wem? - komu?

Przyjrzyjmy się niemieckim przypadkom:


Nominativ: wer? was? (kto? co?)
Genitiv: wessen? (czyj?, -a?, -e?)
Dativ: wem? (komu?)
Akkusativ: wen? was? (kogo? co?)

A oto odmiana wszystkich zaimków osobowych przez przypadki:






Powyższa tabelka pokazuje jakiego należy użyć zaimka osobowego w zależności od tego, co chcemy powiedzieć, czyli jakiego użyć przypadku.

Np. On woła jego.
Wiadomo, że chodzi o trzecią osobę liczby pojedynczej, czyli ''on''.
I teraz musimy postawić odpowiednie pytanie, woła - kogo?, czyli do osoby ''on'' - ''er'' trzeba dostawić Akkusativ.

On woła jego - Er ruft ihn.


Przykładowe zdania:
1. Ich helfe dir - Pomagam tobie (dir ⟶ Dativ)
2. Ich rufe dich - Wołam ciebie (dich ⟶ Akkusativ)
3. Ich mag ihn - Lubię go (ihn ⟶ Akkusativ)
4. Wir antworten euch - Odpowiadamy wam (euch ⟶ Dativ)
5. Das bayrische Bier schmeckt mir gut - Smakuje mi      
    bawarskie piwo (mir 
⟶ Dativ)
6. Der Film gefällt ihm nicht - Film się jemu nie podoba
    (ihm - Dativ)

niedziela, 13 października 2019

Czasownik ''haben'' i ''sein''

 Dzisiaj nauczymy się odmieniać dwa podstawowe   czasowniki: haben - mieć, sein - być.
 Czasownik haben odmienia się w bardzo prosty sposób, bo   według pewnego schematu.
 Wystarczy, że nauczymy się końcówek, które otrzymują   poszczególne osoby (ich - ja, du - ty, er - on, sie - ona,
 es - ono, wir - my, ihr - wy, sie - oni, one, Sie - pan, pani,   państwo
).

 Oto schemat odmiany czasownika haben:     

       haben
Podkreślona część to temat czasownika, który zostawiamy, natomiast musimy odrzucić końcówkę ''en'' i do tematu dodać kolejno końcówki odpowiednie do osób.

 ich          -e    habe                     wir         -en    haben
 du           -st   hast                      ihr          -t       habt
 er/sie/es  -   hat                        sie/Sie    -en    haben



Uwaga! W 2 i 3 osobie liczby pojedynczej znika ''b'' przed końcówką.
           

Drugi czasownik sein - być odmienia się w sposób nieregularny i należy go po prostu zapamiętać.       


ich bin                    wir sind
du  bist                   ihr seid
er/sie/es ist            sie/Sie sind


Oto przykładowe zdania z czasownikami haben i sein:

Ich habe zwei Katzen. - Mam dwa koty.
Er hat zwei Katzen. - On ma dwa koty.
Wir haben einen Hund. - Mamy psa.
Ich bin zu Hause. - Jestem w domu.
Sie ist zu Hause. - Ona jest w domu.
Wir sind im Geschäft. - Jesteśmy w sklepie.
                            

sobota, 12 października 2019

Powitania i pożegnania


Jak się przywitać i pożegnać po niemiecku?
Gruß- und Abschiedsformeln

Die Grußformeln:

Guten Morgen! – Dzień dobry (zwrot ten używany jest od rana do południa)
Guten Tag! – Dzień dobry (od około 12.00 przez r
esztę dnia)
Guten Abend! – Dobry wieczór
Hallo! – Cześć (Niemcy stosują ten zwrot przez cały dzień zarówno w formie oficjalnej jak i nieoficjalnej, niezależnie od tego, czy są z kimś na ty, czy też nie)
Ich grüße dich! – Witam cię / Pozdrawiam cię
Moin! – Dzień dobry (przede wszystkim na północy Niemiec)

Mahlzeit! – Dzień dobry (zwrot ten
używany jest w porze obiadowej,
między 12.00 a 13.00.
Szczególnie często używa się tej
formy powitania w pracy)

Grüß Gott! – dosłownie ten zwrot znaczy Szczęść Boże, ale jest stosowany na powitanie tak jak ''Hallo'' lub ''Guten Tag''
(używany w Bawarii i w Austrii)
Herzlich willkommen! – Serdecznie witamy!


Die Abschiedsformeln:

Auf Wiedersehen! – Do widzenia
Tschüss! – Cześć, Do widzenia
(forma pożegnania używana  do wszystkich, obojętnie czy  jesteśmy z kimś na ty, 
czy też nie)
Tschau! – Cześć, Pa (podobnie jak ''Tschüss'')
Bis gleich! – Na razie, Do zobaczenia za chwilę (w ten sposób żegnamy kogoś, kogo ponownie zobaczymy w bardzo krótkim czasie, za chwilę)
Bis später! / Bis nachher! – Do zobaczenia później (gdy mamy zamiar widzieć się z kimś za trochę dłuższy czas, niż w przypadku ''Bis gleich'', ale też w niezbyt odległym czasie, np. za godzinę, za dwie godziny)
Bis dahin! – Do zobaczenia (gdy ponowne spotkanie nie jest bliżej określone, gdy nie ustalamy dokładnie kolejnego spotkania, np. może ono nastąpić zarówno jutro, jak i za parę dni)
Bis zum nächsten Mal! – Do następnego razu
Gute Nacht! – Dobranoc

Guten Tag jest zwrotem używanym zarówno na powitanie jako Dzień dobry, jak i przy pożegnaniu, co oznacza Dobrego dnia.
Niemcy bardzo często używają bardziej uprzejmej formy mówiąc: Einen schönen Tag! – Miłego dnia.

Jeszcze dość ważnym zwrotem jest forma pożegnania rozmówcy telefonicznego Auf Wiederhören 
– Do usłyszenia,  
używana tylko przez telefon, gdy się z naszym rozmówcą nie widzimy.